วันจันทร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ดูกระทู้แรงเงาแล้วรู้สึกว่า อืมม เราเป็นเมืองพุธทจริงๆเหรอ

เป็นกระทู้ที่พูดถึง ละครไทยกับคำสอนทางศาสนา

ความเห็นเจ้าของกระทู้

เห็นมีแต่อยากให้คนนู้นคนนี้ได้รับผลกรรม ผูกใจเจ็บแค้นกันไม่เสร็จไม่สิ้น ทั้งๆที่ละครก็สอนให้เราอโหสิ เลิกผูกเวรผูกกรรม

ถ้าเลิกผูกเวรผูกกรมได้ จากนั้นตัวละครจะไปพบเจออะไรมันก็เรื่องของเขาเถอะ


ความเห็นที่ 1

อโหสิกรรมให้เค้าสิครับ อย่าจองเวรจองกรรมกัน ผูกใจเจ็บไม่มีประโยชน์
คิดดีทำดีเริ่มที่ตัวเอง สังคมดีขึ้นแน่นอน
สาธุ


ความเห็นที่ 2

ก็ไม่ใช่น่ะสิ แต่ละคนอะไรกันก็ไม่รู้ งมงาย ทำอะไรไร้สาระบ้าบอกันตั้งเยอะ ที่พุทธแท้ๆไม่มีสอนน่ะ ปากก็บอกว่าเป็นพุทธ แต่ไม่เคยศึกษาอย่างถูกต้อง ไม่เคยเข้าถึงธรรมะแบบแท้จริง แก่นไม่ค่อยสน สนแต่กระพี้ สวดมนต์ข้ามปีตามแฟชั่น บ้าเห่อกดไลค์เพจพระเซเล็บ ไม่ก็รีทวิตคำคมของพระเซเล็บที่ฟอลโล่วไว้ พอเจอฝรั่งเอารูปปั้นไปตกแต่งบาร์ ก็ออกมาเย้วๆด่ากันทีนึง ด่าสาดเสียเทเสีย สาปแช่งยังกะเขามาฆ่าพ่อแม่ตัวงั้นแหละ แต่แก่นหลักธรรมแท้ๆที่พระพุทธเจ้าทรงสอน คนที่เข้าใจเข้าถึงและนำมาปฏิบัติมีสักกี่คนกัน

ความเห็นที่ 3

กรรมคือการกระทำ ใครทำอะไรไว้ย่อมได้รับผลกรรมเช่นนั้น
ไม่ว่าช้าหรือเร็วต่างกันไป ไม่คิดบ้างหรือว่าบางที
ที่เราเป็นแบบนี้ก่อนหน้านี้เราก็เคยทำกรรมไว้เหมือนกัน


ความเห็นที่ 4

แรงเงาเวอร์ชั่นนี้มาฉายยุค กระเบื้องเฟื่องฟูลอย ก็งี้แหล่ะ

แรงเงามันก็เหมือนคนที่อยากจะแแก้แค้นอย่างเดียว แต่ไม่ได้เช็คเหตุเช็คผลที่แท้จริง
ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร

ทั้งที่จริง ปัญหามาจากน้องสาวตัวเองเป็นส่วนนึง
มันเหมือนคนที่ไม่ใช้เหตุผล สติแก้ไขปัญหา
เอาแต่ใช้ความรุนแรงแก้ปัญหา ขาดสติ ยั้งคิด
พอแก้แค้นสำเร็จ เพิ่งมารู้ตอนหลัง เอ้าตรูเข้าใจผิดมาตลอด
แล้วบอก อโหสิกรรม เสียนะ จบ

อุปมาเปรียบเหมือนพวกเผาบ้าน เผาเมือง เสร็จ แล้วตัวเองได้ดิบได้ดี

แล้วก็มาบอกว่า อโหสิกรรมเสียนะ เราเมืองพุทธ

คือเข้าใจว่า ละครน้ำเน่าน่ะ เสพความแซ่บก็พอ
แต่หาแก่นสารอะไรไม่ได้เพราะมันกลวง


ตามไปดูต่อที่

http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A13023719/A13023719.html

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น